فرادید| کلارا پِتاچی (Clara Petacci) با نام مستعار کلارتا (Claretta) نخستین بار در آوریل 1932 میلادی با موسولینی دیدار کرد؛ کلارتا زنی احساساتی، فاشیست جوان حدودا 20 ساله با موهای تیره و بینی برجسته بود. موسولینی نیز مردی چهل و نه ساله بود، با موهای تراشیده، چانه‌ای بیرون زده و دهانی گوشتی؛ موسولینی هشت سال بود که آوازه‌اش به عنوان دیکتاتور ایتالیا در همه جا پیچیده بود.

 

کتاب آر جی بی بوسورث "کلارتا: آخرین معشوقه موسولینی" (Claretta: Mussolini’s Last Lover) از دو حیث بسیار جالب توجه است: اول تصاویری است که بوسورث از روی خاطرات، نامه‌ها و گزارش‌های پلیس از رابطه آنان ترسیم کرده؛ و دوم، پرداختن به فساد، طمع و طرح جهانی رهبر فاشیست‌ها است. کلارتا نیز به تبع خودش در فسادهای مالی دست داشته اما او به شکلی عجیب به موسولینی مستبد و بیهوده نیازمند بوده است.

گرچه بوسورث در مورد زندگی عمومی ایتالیای فاشیست – اتحاد شکننده، جنگ‌های خونین اتیوپی، مداخله فاجعه بار در اسپانیا - نوشته است، موسولینیِ روایت شده در خاطرات کلارتا، که از اولین دیدارشان نوشته شده بود، به مردی صمیمی اشاره دارد به سمفونی هفت بتهوون و ظرافت‌های زندگی خانوادگی فکر می‌کرد.

از دریچه چشمان کلارتا، موسولینی را مشاهده می‌کنیم که به بریتانیایی‌ها به چشم خوک‌های بی‌مغز و مست نگاه می‌کند؛ فرانسوی‌ها را ترسو و سفلیسی (نوعی بیماری آمیزشی) می‌داند؛ و به اساتید آلمانی خود ادای احترام می‌کند (گرچه موسولینی قابلیت به تمسخر گرفتن هیتلر را نیز داشت؛ موسولینی پس از دیدار با هیتلر در ونیز در موردش گفته بود که او [هیتلر] مانند لوله‌کشی است که بارانی به تن می‌کند).

گرچه آن دو در 20 ماه باقیمانده از عمرشان کمتر با یکدیگر دیدار داشتند، اما رابطه‌شان حفظ شد. کلارتا حتی در جریان حمله گروهی به کاروان حامل موسولینی و انتقالشان به سوئیس یا آلمان در آوریل 1945 میلادی نیز حضور داشت. عکس کلارتا در کنار موسولینی در میلان نیز یکی از مشهورترین عکس‌های تاریخ 20 ساله دیکتاتوری در ایتالیا است.

 

کلارتا تا آخرین لحظه با موسولینی ماند و او را تنها نگذاشت. آن دو با هم اعدام شدند. سپس جنازه‌های آن‌ها بردار شد.

خاطرات و نامه‌های کلارتا تاریخ مخصوص به خودشان را دارند. دوستان کلارتا آن خاطرات و نامه‌ها را برای نسل‌های آینده پنهان کرده و در سال 1950 میلادی به آرشیو کشوری ایتالیا تحویل دادند. خانواده پتاچی خواستار بازگرداندن آن‌ها شدند.

 

در ابتدا در پرونده نیز پیروز شدند اما بعد رای باطل شد. این نامه‌ها و خاطرات هیچگاه به زبان انگلیسی ترجمه نشد.

بوسورث مولف چندین کتاب درباره دوران 20 ساله دیکتاتوری موسولینی و یکی از بهترین تاریخدانان ایتالیای معاصر است.

منبع: Literary Review